Op 8 mei opent de groepstentoonstelling SHE ME in het Stedelijk Museum Zwolle, waarin Karin Bos met 12 werken vertegenwoordigd is.
In een tijd waarin mannelijk en vrouwelijk steeds lastiger te definiëren begrippen zijn, lijkt de zoektocht naar identiteit actueler dan ooit. SHE ME is een tentoonstelling waarin hedendaagse vrouwelijke kunstenaars werk tonen met onderwerpen die raken aan mode, gender, seksualiteit, verleidelijkheid, gevaar en kracht.
Silvia B., Nan Goldin, Wafae Ahalouch, Lidy Jacobs, Risk Hazekamp, Dinie Besems, Karin Arink, Diana Blok,
Karin Bos, Shirin Neshat, Kate Burckhart zijn in deze tentoonstelling vertegenwoordigd naast een uitgebreid filmprogramma met Marina Ambromovic, Lydia Schouten, Keren Cytter en vele anderen.
Adres: Stedelijk Museum Zwolle, Melkmarkt 41, Zwolle, tel. 038 421 46 50. De opening is op zondag 8 mei 2011 om 15 uur. De tentoonstelling duurt t/m 18 september 2011.
 |
| Karin Bos, This could be your fridge |
 |
| Karin Bos, Demolition girl, (private collection, the Netherlands) |
 |
| Karin Bos, Heksenkring |
 |
| Karin Bos, Happy hunting |
 |
| Karin Bos, Fairyqueen |
 |
| Karin Bos, Do not touch (Private collection Dusseldorf, Germany) |
 |
| Karin Bos, Copycat girl |
 |
| Karin Bos, Feel good 7 |
 |
| Karin Bos, Feel good 6 |
 |
| Karin Bos, Feel good 3 |
 |
| Karin Bos, Feel good 2 |
 |
| Karin Bos, Feel good 1 |
In het werk van Karin Bos staat de mens centraal. Haar hoofdpersonen zijn meestal meisjes of vrouwen. Soms hebben die vrouwen gezelschap, vaak zijn ze alleen, maar ook in de werken waar maar één persoon op voorkomt is de aanwezigheid van anderen voelbaar.
Machtsverhoudingen binnen die relaties intrigeren Bos, tussen man en vrouw, volwassene en kind, of tussen kinderen onderling, waarbij groepsvorming versus de eenling een rol speelt. Daar waar het streven naar harmonie mislukt, waar het wringt en schuurt, daar wordt het interessant voor Karin Bos.
In haar wereld is niemand onschuldig, ook de kinderen niet. Ze voeren geheimzinnige rituelen uit, en vormen kongsi’s tegen de vijandige buitenwereld. Ze belagen niet alleen volwassenen, maar ook elkaar. De dreiging van geweld en verwijzingen naar seksualiteit rijmen niet met het heersende beeld van ‘onschuldige meisjes’ en zorgen voor een onderhuidse spanning in het werk dat tegenstrijdige gevoelens en associaties oproept.
Zo wordt een sexy 'bunny girl' vergezeld door de tekst “Do not touch” in braille. Haar personages zijn krachtig én kwetsbaar, en dat intrigeert.
Compassie en relativering gaan hand in hand met een ondertoon van tragiek, de tragiek van het menselijk tekort. Haar werk gaat over het verlangen naar zuiverheid en puurheid, in de wetenschap dat puurheid kwetsbaar is en maar van korte duur.
De gelaagdheid die haar schilderijen veelal bepaalt, is ook aanwezig in de 'Feel Good' serie die bestaat uit manshoge portretten van ouders die hun pasgeboren baby’s laten zien. De schilderijen staan haaks op de veel ingetogener Madonna-moeders die we van oudsher gewend zijn in de schilderkunst. De baby's worden niet beschermend tegen het lichaam gehouden maar hoog boven het hoofd opgetild. Als ware trofeeën worden ze aan de wereld getoond.
